من تمام رفتارهای انسانی رو سعی می کنم رعایت کنم اما نماز نه، کردارم قبوله؟
از دیدگاه دینی و با نگاه آخرتی معیار قبولی تمامی اعمال انسان مومن نماز است. نماز اولین سوالی است که از انسان در آخرت می پرسند که اگر پذیرفته شود سایر اعمال انسان هم امکان پذیرش دارد و اگر رد شود سایر اعمال انسان رد می شود.  ان الصلاه عمود الدین ان قبلت قبل ما سواها و ان ردت رد ما سواها » نماز ستون دین است و اگر پذیرفته شود, سایر اعمال پذیرفته می شود و اگر رد شود نیز سایر اعمال در خواهد شد. در کتاب وسائل ، ج 3 ، ص 22 ، ح 1 آمده است. ضمنا روایات دیگری در این باب هست که ذکر می شود:
الف : عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ الصَّلَاةُ عَمُودُ الدِّینِ مَثَلُهَا کَمَثَلِ عَمُودِ الْفُسْطَاطِ إِذَا ثَبَتَ الْعَمُودُ ثَبَتَ الْأَوْتَادُ وَ الْأَطْنَابُ وَ إِذَا مَالَ الْعَمُودُ وَ انْکَسَرَ لَمْ یَثْبُتْ وَتِدٌ وَ لَا طُنُبٌ {وسائل‏الشیعة ج : 4 ص : 27}.

امام باقر علیه السلام میفرماید نماز ستون دین است مثل آن همانند ستون خیمه است که هرگاه ستون باشد میخ ها وطنابها ثابت ومحکمند و وقتی که ستون بیفتد وبشکند دیگر میخ وطنابی پا برجا نیست . ب:عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسَةِ أَشْیَاءَ عَلَى الصَّلَاةِ وَ الزَّکَاةِ وَ الْحَجِّ وَ الصَّوْمِ وَ الْوَلَایَةِ قَالَ زُرَارَةُ فَقُلْتُ وَ أَیُّ شَیْ‏ءٍ مِنْ ذَلِکَ أَفْضَلُ فَقَالَ الْوَلَایَةُ أَفْضَلُ لِأَنَّهَا مِفْتَاحُهُنَّ وَ الْوَالِی هُوَ الدَّلِیلُ عَلَیْهِنَّ قُلْتُ ثُمَّ الَّذِی‏ یَلِی ذَلِکَ فِی الْفَضْلِ فَقَالَ الصَّلَاةُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ الصَّلَاةُ عَمُودُ دِینِکُم‏... . {الکافی ج : 2 ص : 19}
امام باقر علیه السلام میفرماید اسلام بر پنج چیز استوار است نماز ,زکات , حج , روزه , و ولایت زراره به امام میگوید کدام از اینها برترند فرمود ولایت برتر است چون ولایت کلید اینهاست و والی راهنمای به اینها زراره میگوید گفتم بعد از ولایت کدام برتر است فرمود نماز پیامبر اکرم فرمود نماز ستون دین شماست ... . ج:وَ عَنْ أَبِی ذَرٍّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) الصَّلَاةُ عَمُودُ الدِّینِ وَ الْإِسْلَامُ وَ الْجِهَادُ.... {مستدرک‏الوسائل ج : 7 ص : 162}. پیامبر اکرم (ص) فرمود نماز ستون دین است ... . د : در کتاب دعائم الاسلام که از منایع دست دوم محسوب میشود وانتساب روایات آن به ائمه محل تردید است وبرخی نیز نویسنده آنرا از شیعیان دوازده امامی نمیدانند این روایت نقل شده : عن علی ع أنه قال الصلاة عمود الدین و هی أول ما ینظر الله فیه من عمل ابن آدم فإن صحت نظر فی باقی عمله و إن لم تصح لم ینظر له فی عمل و لا حظ فی الإسلام لمن ترک الصلاه {دعائم‏الإسلام ج : 1 ص :134}. امیرمومنان علی علیه السلام میفرماید : نماز ستون دین است و اول چیزی است که خداوند از اعمال فرزند آدم در آن نظر میکند پس اگر صحیح باشد در باقی اعمال او نیز نگاه میکند واگر صحیح نباشد در دیگر اعمال او نگاه نمیکند وبهره ای از اسلام ندارد کسی که نماز را ترک کند .
نزدیک ترین متن به عبارت مورد سوال عبارتی است که در امالی صدوق آمده این عبارت از خود مرحوم صدوق است که از بزرگان محدثان امامیه بوده وحدیث نیست بنا به آنچه در این کتاب آمده عده از بزرگان در خواست میکنند تا ایشان در مورد مذهب شیعه توضیح دهد مرحوم صدوق ضمن معرفی ائمه وبیان اعتقادات شیعه در ضمن سخنانشان این جمله را فرموده اند : ....الإقرار بأن الصلاة عمود الدین و أنها أول ما یحاسب علیه العبد یوم القیامة من الأعمال و أول ما یسأل عنه العبد بعد المعرفة فإن قبلت قبل ما سواها و إن ردت رد ما سواها.... .
از جمله اعتقادات شیعه اقرار به این است که نماز ستون دین است واول چیزی است که روز قیامت از آن سوال میشود که اگر قبول شود مابقی اعمال نیز قبول است واگر مردود شود ما بقی اعمال نیز رد میشود....... . مورد دیگری را ما در منابع روایی نیافتیم بنا بر این با توجه به مطالب یاد شده نتیجه میگیریم شد که اولا این مطلب عین حدیث نیست وعبارت مرحوم صدوق است ضمن آنکه روایت دعائم بر فرض قبول روایات این کتاب تا حدودی نزدیک به آن بود
{برخی روایات دعائم الاسلام را در صورتی که تاییدی از دیگر کتب روایی معتبر داشته باشد پذیرفته اند }و آنچه از این دو عبارت فهمیده میشود این است که نماز از جایگاهی ویژه برخوردار است ودر روز قیامت اول به نماز نگاه میشود اگر پذیرفته شود یعنی با شرایط آن از جمله اعتقاد به ولایت و دیگر چیزهایی که در آن شرط است انجام شده باشد ما بقی اعمال نیز به مانند آن است ونیاز به دقت در آن نیست چون آن اعمال هم به مانند نماز عمل عبادی است واگر نماز که راس اعمال عبادی است مشکل اساسی داشته باشد قطعا دیگر اعمال نیز دچار مشکل است و اگر اشکالی در آن نباشد بقیه نیز بلا اشکال است ونیاز به دقت در ان نیست .
مراد از این جمله برفرض صحت وحدیث بودن این نیست که اگر فرضا کسی به صورت سهوی اخلال به یکی از شرایط نماز کرد و یا چند روزی نماز را ترک کرد دیگر سایر اعمال او نیز قبول نباشد و مفاد آن این است که اگر کسی نماز را کلا ترک کند ویا بدون ولایت انجام داد و یا دیگر شرایط وارکان اساسی آن دچار مشکل باشد سایر اعمال او نیز مورد قبول نیست چون دین او ستونی ندارد و همان گونه که نمازش پذیرفته نیست به همان دلیل وقیاس سایر اعمالش باطل است .
در این صورت دیگر سایر اعمال او از نظر خداوند خیر محسوب نمیشود تا تعارضی با آیه داشته باشد مثلا اگر کسی از روی عناد ولایت ومحبت علی علیه السلام واهل بیت ان حضرت را منکر شود بنا به آنچه در روایات آمده نمازش مورد قبول نخواهد بود چون یک حقیقت مسلم اسلام را انکار کرده و شرط قبولی نماز را ندارد چنین شخصی سایر اعمال او نیز همانند نماز مورد قبول نیست چون نزد خداوند خیر محسوب نمیشود و در حقیقت شر است به همین جهت در روایات آمده نماز فرد ناصب و دشمن اهل بیت همانند قبیح ترین اعمال او میباشد برای روشن تر شدن موضوع مثال دیگری میزنیم اگر کسی با نیت تصاحب اموال یتیم دست نوازش به سر یتیم بکشد ویا کسی مال دزدی را انفاق کند هرچند ظاهر این دو عمل خیر دیده میشودولی نزد خداوند خیر حساب نمیشود بله در حقیقت شر است چون در فرض اول عمل با نیت پلیدی انجام میشود ودر فرض دوم شرط قولی انفاق را دارا نیست به صورت کلی میتوان گفت اگر سایر اعمال فرد خیر محسوب شود قطعا مشمول عبارت مرحوم صدوق نخواهد بود .